Kategoria: Macedonia i Tracja

Podróż z Sithonii lub Athos w kierunku Kavali sprawia zaskakująco dużo kłopotów, ponieważ autobusy z obu półwyspów z powrotem kursują jedynie do Salonik. Odległość między trasą autobusów z Salonik na Półwysep Chalcydycki i z Salonik do Kavali wynosi jednakże zaledwie 16 km, które nie dysponując własnym pojazdem można pokonać autostopem, zwłaszcza że po drodze leży […]

Z diamonitirionem w garści można otrzymać bezpłatny nocleg i wyżywienie w każdym dużym klasztorze i w niektórych skitiach. Mnisi z zasady nie przyjmują oferowanych im pieniędzy, jedynie prawosławni pielgrzymi zachęcani są do kupowa­nia świec, kadzideł, reprodukcji ikon i temu podobnych dewocjonalii, których produkcją zajmują się skitia. Noclegi, zwykle w salach sypialnych, są dość spartańskie, ale […]

Jeszcze dwadzieścia lat temu turyści z zagranicy mogli zwiedzać Athos bez przeszkód, ale w początkach lat siedemdziesiątych ich liczba wzrosła tak bardzo, że trzeba było wprowadzić specjalny system wiz, o które nie muszą ubiegać się jedynie Grecy i — do pewnego stopnia — wyznawcy prawosławia innych narodowości. Pierwszym posunięciem w celu uzyskania wizy upoważniającej do […]

Na mocy ustawy z 1926r. Athos uzyskał status „Republiki Teokratycznej”. Rządy sprawuje tu ze stolicy w niewielkim miasteczku Karies Agia Epistasia („Święta Inspekcja”), czyli rada złożona z dwudziestu przedstawicieli wybieranych co roku w każdym klasztorze. Athos to terytorium neutralne i autonomiczne, od 1913 włączone do Grecji. Wszyscy mnisi obcego pochodzenia muszą przyjmować greckie obywatelstwo, a […]

Na górze Athos od niemal tysiąca lat wszyscy mieszkańcy są płci męskiej (dotyczy to również zwierząt domowych). Zakaz wstępu kobiet ustanowił w 1060 r. w specjal­nym dekrecie zwanym Avaton bizantyjski cesarz Konstantyn Monomachos. Owa Agion Oros („Święta Góra”) administracyjnie stanowi autonomiczną część Grecji — „republikę mnichów” — na którą składa się dwadzieścia klasztorów wraz z […]

Z Ormos Panagia prowadzi kręta, częściowo pokryta asfaltem droga do Ierissos u nasady półwyspu Athos. Nie kursuje tędy żaden autobus i jeśli nie dysponuje się własnym pojazdem, trzeba cofnąć się aż do GERAKINI i stamtąd pojechać do stolicy Półwyspu Chalcydyckiego, POLIGIROS, mało ciekawego miasteczka z jeszcze mniej ciekawym muzeum archeologicznym. Stąd lub z AGIOS PRODROMOS, […]

Im bardziej na wschód i dalej od głównych ośrodków wypoczynkowych, tym bardziej Półwysep Chalcydycki robi się przyjemny; zmieniają się nawet krajobrazy, w których pojawią się coraz więcej zieleni. Niewysokie zrazu wzgórza stopniowo rosną osiągając w rejonie Świętej Góry, widocznej po drugiej stronie zatoki ze wschodniego wybrzeża Sithonii, wysokość dwóch tysięcy metrów. Co do samego półwyspu, […]

Kassandra leży najbliżej Salonik i jest też najlepiej zagospodarowana. Komu się naprawdę nie spieszy i chciałby wyrwać się na parę dni z Salonik, lepiej zrobi jadąc na Sithonię, a jeszcze lepiej na ogólnie dostępną część Athos. Oprócz miejscowości wypoczynkowych na Kassandrze nie ma właściwie nic ciekawego. Tutejsza ludność przyłączyła się do powstania w 1821 r., […]

Półwysep Chalcydycki leży na wschód od Salonik i od reszty lądu wyraźnie jest oddzielony linią jezior; po przeciwnej stronie w Morze Egejskie wrzynają się trzy wąskie odnogi: Kassandra, Sithonia i Athos. Athos, położony najbardziej na wschodzie, jest pod każdym względem odrębny; na „Świętej Górze” o tej samej nazwie istnieje tu półautonomiczna w stosunku do państwa […]

Dysponując własnym środkiem transportu, można urządzić sobie wycieczkę 14 km na zachód do nader osobliwej wsi OMOPFOKLISIA, złożonej z glinianych domków odziedziczonych po tureckich chłopach. Jest tu również bizantyjski kościół z wysoką kopułą, dzwonnicą i — wewnątrz — potężnym, prymitywnym, drewnianym posągiem-ikoną Świętego Jerzego (przypuszczalnie z XI w.). Siatista Jeśli ktoś z jakichś powodów nie […]