Autor: Patryk Niko

Oddalone o godzinę rejsu statkiem, na wschód od Thiry leży Anafi — koniec trasy dla wielu promów i wspaniała ucieczka przed tłumami w środku sezonu. Raz lub dwa razy w tygodniu zjawi się tu statek, płynący na Kretę lub na którąś z wysp Dodekanezu, tak więc może to być też dobry punkt postojowy. Wyspa jest […]

Plaże na Santorynie, większość na wschodzie i południu, są dość dziwaczne — długie pasy czarnego, wulkanicznego piasku, który parzy w południowym słońcu. Pro­blemem, jak zwykle, jest fakt, że nie są one nieznane i letnie tłumy robią przygnębiające wrażenie. Bliżej Firy leży MONOLITHOS, parę tawern, lecz nic szczególnego (chociaż nieźle jest tu rozbić obóz, niedaleko lotniska). […]

Poza Firą reszta Santorynu sprawia miłą niespodziankę. Wulkaniczna gleba jest bardzo żyzna i każdy dostępny centymetr, po odpowiednim przygotowaniu (tarasy) jest uprawiany. Pszenica, pomidory (większość przerabiana na przecier), pistacje i winogrona stanowią główne uprawy — wszystko obrabiane ręcznie. Wytwarzane na wyspie wina visando i nikteri są dla wielu zbyt słodkie, lecz należą do najlepszych na […]

W połowie odbudowana, po niszczącym trzęsieniu ziemi z 1956 roku, FIRA (Thira, Hora) wciąż chwieje się obłąkańczo na krawędzi klifu. To zaskakująco atrakcyjne położenie, często pokazywane na pocztówkach i turystycznych folderach, wliczone jest, naturalnie, w koszty pobytu tutaj. Oblegane przez tłumy jednodniowych turystów ze statków wycieczkowych, stało się ostatnio niespodziewanie wulgarnym, kupieckim miejscem, na czymś […]

Podczas gdy prom manewruje wpływając do wielkiej kaldery, zapadniętego krateru wulkanu Thiry, ląd wydaje się unosić i zamykać wokół niej. Ponure, skaliste brzegi wznoszą się dziesiątki metrów w górę. W okolicy nie ma roślin, ani też nie pasą się zwierzęta, co mogłoby złagodzić krajobraz. Dominują w nim barwy czerwieni i brązu, czerni i szarości warstw […]

Klify Folegandros wznoszą się miejscami na wysokość 300 metrów ponad poziom morza i do początku lat osiemdziesiątych odstraszały one turystów, tak jak przez wieki odstraszały piratów. Jest to tradycyjne miejsce politycznego wygnania, było wykorzystywane w tym celu również w ostatnich dziesięcioleciach. Jednakże od czasów junty życie na tym górzystym, jałowym terenie stało się łatwiejsze, dzięki […]

Na Sikinos mieszka tak niewielu ludzi, że dopiero ostatnio można dostać się z portu do wioski autobusem, zamiast na ośle lub pieszo. Do niedawna, gdy nie ukończono jeszcze budowy nowego mola, była to ostatnia grecka wyspa, gdzie pasażerów promów zabierały na brzeg łodzie motorowe. Wyspa nie ma żadnych cech charakterystycznych, ani żadnego życia nocnego, o […]

Najbardziej popularnym przystankiem na trasach autobusowych wyspy jest MILO-POTAMOS (powszechnie skracane do Milopotas), miejsce z przepiękną plażą i mini-kurortem. W ciągu dnia młodzi ludzie pokrywają każdy kawałek piasku od strony przystanku, chociaż można znaleźć więcej miejsca idąc w drugą stronę, gdzie poza plażą znajdują się wydmy. Są tu dwa oficjalne kempingi, po obu stronach plaży. […]

Zwykle po przybyciu, turyści szukają pokoju w GIALOS, lecz jest to najdroższe i najmniej ciekawe na wyspie miejsce do zatrzymania się. Właściciele pokoi oczekują na przypływające promy, zachęcając do zakwaterowania w mieście — od ciebie zależy czy im ulegniesz. Należy wystrzegać się oficjalnego kempingu po prawej stronie portu, na dość parszywej plaży, najgorszego obozowiska wyspy, […]

Żadna inna wyspa nie jest taka jak los, ani też nie przyciąga takich tłumów młodych ludzi. Nocą plaże są prawie tak samo zapchane śpiworami, jak w dzień nagimi ciałami, a życie nocne w wiosce jest głośne i trwa długo. Jednak mimo tych tłumów, wyspa nie jest skomercjalizowana w ten sam sposób, co dajmy na to […]