Autor: Patryk Niko

Jeszcze dwadzieścia lat temu turyści z zagranicy mogli zwiedzać Athos bez przeszkód, ale w początkach lat siedemdziesiątych ich liczba wzrosła tak bardzo, że trzeba było wprowadzić specjalny system wiz, o które nie muszą ubiegać się jedynie Grecy i — do pewnego stopnia — wyznawcy prawosławia innych narodowości. Pierwszym posunięciem w celu uzyskania wizy upoważniającej do […]

Na mocy ustawy z 1926r. Athos uzyskał status „Republiki Teokratycznej”. Rządy sprawuje tu ze stolicy w niewielkim miasteczku Karies Agia Epistasia („Święta Inspekcja”), czyli rada złożona z dwudziestu przedstawicieli wybieranych co roku w każdym klasztorze. Athos to terytorium neutralne i autonomiczne, od 1913 włączone do Grecji. Wszyscy mnisi obcego pochodzenia muszą przyjmować greckie obywatelstwo, a […]

Na górze Athos od niemal tysiąca lat wszyscy mieszkańcy są płci męskiej (dotyczy to również zwierząt domowych). Zakaz wstępu kobiet ustanowił w 1060 r. w specjal­nym dekrecie zwanym Avaton bizantyjski cesarz Konstantyn Monomachos. Owa Agion Oros („Święta Góra”) administracyjnie stanowi autonomiczną część Grecji — „republikę mnichów” — na którą składa się dwadzieścia klasztorów wraz z […]

Z Ormos Panagia prowadzi kręta, częściowo pokryta asfaltem droga do Ierissos u nasady półwyspu Athos. Nie kursuje tędy żaden autobus i jeśli nie dysponuje się własnym pojazdem, trzeba cofnąć się aż do GERAKINI i stamtąd pojechać do stolicy Półwyspu Chalcydyckiego, POLIGIROS, mało ciekawego miasteczka z jeszcze mniej ciekawym muzeum archeologicznym. Stąd lub z AGIOS PRODROMOS, […]

Im bardziej na wschód i dalej od głównych ośrodków wypoczynkowych, tym bardziej Półwysep Chalcydycki robi się przyjemny; zmieniają się nawet krajobrazy, w których pojawią się coraz więcej zieleni. Niewysokie zrazu wzgórza stopniowo rosną osiągając w rejonie Świętej Góry, widocznej po drugiej stronie zatoki ze wschodniego wybrzeża Sithonii, wysokość dwóch tysięcy metrów. Co do samego półwyspu, […]

Kassandra leży najbliżej Salonik i jest też najlepiej zagospodarowana. Komu się naprawdę nie spieszy i chciałby wyrwać się na parę dni z Salonik, lepiej zrobi jadąc na Sithonię, a jeszcze lepiej na ogólnie dostępną część Athos. Oprócz miejscowości wypoczynkowych na Kassandrze nie ma właściwie nic ciekawego. Tutejsza ludność przyłączyła się do powstania w 1821 r., […]

Półwysep Chalcydycki leży na wschód od Salonik i od reszty lądu wyraźnie jest oddzielony linią jezior; po przeciwnej stronie w Morze Egejskie wrzynają się trzy wąskie odnogi: Kassandra, Sithonia i Athos. Athos, położony najbardziej na wschodzie, jest pod każdym względem odrębny; na „Świętej Górze” o tej samej nazwie istnieje tu półautonomiczna w stosunku do państwa […]

Dysponując własnym środkiem transportu, można urządzić sobie wycieczkę 14 km na zachód do nader osobliwej wsi OMOPFOKLISIA, złożonej z glinianych domków odziedziczonych po tureckich chłopach. Jest tu również bizantyjski kościół z wysoką kopułą, dzwonnicą i — wewnątrz — potężnym, prymitywnym, drewnianym posągiem-ikoną Świętego Jerzego (przypuszczalnie z XI w.). Siatista Jeśli ktoś z jakichś powodów nie […]

KASTORIA, położona na półwyspie wcinającym się głęboko w błękitne jezioro o tej samej nazwie, jest jednym z najciekawszych i najatrakcyjniejszych miast w Grecji, któremu nie zaszkodziły nawet coraz liczniejsze bloki mieszkalne. Miasto jest zamożne, bowiem od stuleci stanowi greckie (i bałkańskie) centrum handlu futrami. Nie znaczy to wcale, że mieszkańcy kiedykolwiek zajmowali się traperstwem, wręcz […]

Przy dalszym końcu grobli rozdzielającej oba jeziora, 4 km od rozgałęzienia, znajduje się coś, co ma uchodzić za niewielki ośrodek turystyczny: kawałek plaży nad Megali Prespa, bezpłatny, ale słabo zagospodarowany kemping plus kilka tawern. „Klub żeglarski” to w rzeczywistości czynna sporadycznie tawerna; najlepsze posiłki oferuje I Koula niedaleko wojskowego posterunku obserwacyjnego. Poniżej, obok dość głupawej […]