Autor: Patryk Niko

Czterdziestokilometrowa droga z Areopoli do Kalamaty, dosłownie przyklejona do gór Taigetos nad Zatoką Messeńską, należy do najpiękniejszych, najbardziej malowniczych „dróg w całej Grecji. Kilka pierwszych mijanych osad to typowe manijskie wsie z wieżami na wzgórzach. Dalej na północ, gdzie droga zjeżdża niemal nad samo morze, leżą trzy czy cztery niewielkie miejscowości wypoczynkowe, coraz bardziej popularne, […]

Na wschodnie wybrzeże Głębokiego Mani najłatwiej dojechać z Areopoli”, skąd przez Kotronas, największą wieś w tym rejonie, kursuje codziennie autobus do Lagii. Dysponując własnym środkiem transportu lub też nie bojąc się długich marszów, można zrobić pętlę wokół półwyspu, docierając do Lagii od strony Geroliminu lub Porto Kagio. Krajobraz przez większą część trasy jest niemiłosiernie ubogi, […]

GEROLIMIN (JEROLIMENAS, GEROLIMENA) sprawia wrażenie, jakby koń­czył się tu świat. Wieś znakomicie nadaje się na bazę wypadową w rejon najbardziej na południe wysuniętej części Mani. Wbrew pozorom Gerolimin powstał dopiero w latach siedemdziesiątych XIX w., kiedy zamożny emigrant (nie-Niklianin), który dorobił się bogactwa na Skiros, wybudował tu molo i magazyny. Czynnych jest tu kilka sklepów, […]

Wąska równina między Pirgos Dirou a Geroliminem — 17 km wzdłuż głównej drogi — jest jednym z bardziej urodzajnych terenów Wewnętrznego Mani; aż do XX w. istniała tu nieprawdopodobna wręcz liczba wsi. Zachowało się też mnóstwo kościołów, często w stylu bizantyjskim, wzniesionych w XI-XIV w. Znaleźć je jest bardzo trudno; przydaje się książka Deep Into […]

Surowe z wyglądu AREOPOLI nadaje ton całej okolicy. Do XIX wieku miejscowość ustępowała znaczeniem Itilo, 6 km na północ; kiedy zbudowano nową drogę (i wytyczono nowe granice prowincji, wskutek czego Itilo znalazło się w Mesenii), Areopoli stało się centrum regionu. Zaszczytną nazwę – Miasto Aresa, boga wojny — miejscowość otrzymała za zasługi w czasie Powstania […]

Droga z Githionu do Areopoli rozpoczyna się pośród łagodnych krajobrazów i prowadzi przez oliwne i pomarańczowe gaje wzdłuż morza, nieco w głębi lądu, w pewnej odległości od plaż Githionu i Mavrovouni. Jakieś 12 km za Githionem szosa wkracza do wąwozu poniżej tureckiego zamku Passava. Zamek — wraz z drugim podobnym w Kelafie na zachodzie — […]

Półwysep Mani, najdalej na południe wysunięty półwysep w Grecji, ciągnie się od Githionu na wschodzie i Kardamili na zachodzie do przylądka Tenaron (Matapan), gdzie mitologia umiejscawiała wejście do Hadesu. Trzon półwyspu tworzą szare, masywne góry Taigetos i ich południowe przedłużenie, Sangias. Krajobraz jest tu dziki i surowy, bardzo przypominający północne rejony Szkocji. Żaden inny rejon […]

GITHION, starożytny port Sparty, to brama wjazdowa na malowniczy półwysep Mani i jedna z bardziej atrakcyjnych miejscowości na południu Grecji. Obok spokojnej przystani, do której z rzadka zawijają promy z Pireusu, Kithiry i Krety, ciągną się zgrabne dziewiętnastowieczne domki kryte dachówką. Niedaleko leży plaża, można też bez problemu wynająć pokój. Główną atrakcją turystyczną jest tu […]

Niewielka wyspa ANDIKITHIRA leży na trasie z Kithiry do Kastelii na Krecie; prom przypływa tu dwa razy w tygodniu (tylko latem). Wyspa jest skalista i uboga, elektryczność dotarła na nią dopiero w 1984r. Atrakcją jest ciekawa flora i sporo dzikiego ptactwa, nie należy natomiast oczekiwać towarzystwa ludzi. Wszystkich mieszkańców jest ledwo pięćdziesięciu, w tym lekarz […]

W LIVADI, 4 km na północ od Hory, jest trochę pokoi do wynajęcia i tawern oraz (2 km dalej) bardzo angielski z wyglądu łukowy most — pozostałość z XIX w., kiedy Brytyjczycy sprawowali protektorat nad Wyspami Jońskimi. Ze wsi droga prowadzi na zachód do KALOKERINES i dalej 3 km do najważniejszego klasztoru na wyspie, zwanego […]