Autor: Patryk Niko

Najbardziej znana atrakcja Mezogei znajduje się w wiosce PEANIA na wschodnich stokach góry Hymet: jest nią jaskinia Koutouki (codz. 10.00-17.30) ze wspaniałymi stalaktytami, stalagmitami i wielobarwnymi skałami. Bez większego problemu można tu dojechać autobusem z Aten do Markopulo; wysiada się w Peanii, a potem wspina pod górę. W pobliżu wsi — nieco na wschód, przy […]

Dziesięć km na północ od Sounion, za przylądkiem, leży port LAVRION, z którego kursują codziennie promy na wyspę Kea i — kilka razy w tygodniu — na Kithnos. Można tu dotrzeć autobusem z terminalu Mavromateon w Atenach lub z Sounion. Starożytny przodek portu, Laurion, słynął z kopalni srebra — podstawy gospodarki ateńskiej — w których […]

Zatrzymując się na jakiś czas w Atenach przed podróżą na wyspy, warto zajrzeć do biura EOT przy placu Sintagma i zaopatrzyć się w rozkład rejsów promów z Pireusu. Choć nigdy nie należy mu zbytnio ufać, daje niezłe wyobrażenie o ogólnych zasadach funkcjonowania połączeń promowych; zwracamy uwagę, że rozkład nie uwzględnia rejsów w obrębie Wysp Sarońskich. […]

Port w Pireusie założył (wg innych źródeł – rozbudował) na początku V w. p.n.e. Temistokles, który pierwszy dostrzegł wielkie zalety tutejszych trzech naturalnych przystani. Jego dzieło dokończył Perykles, budując słynne Długie Mury, które zapewniły bezpieczne połączenie z Atenami. Port tętnił życiem za czasów rzymskich i macedońskich, kiedy jednak przeszedł w ręce tureckie, szybko podupadł. Choć […]

Z Aten do Pireusu najłatwiej dostać się metrem. Stacje w centrum miasta to plac Omonia i Monastiraki, Thisio w rejonie dzielnicy Veikou i Petralona w okolicach Koukaki. Podróż z Omonii do końcowej stacji w Pireusie trwa ok. 25 minut. Pociągi kursują od 6.00 (tak by można złapać promy odpływające wcześnie rano) do północy, by zapewnić […]

Ateński pchli targ, zajmujący obszar między kilkoma ulicami wokół placu Monas­tiraki, czynny jest co niedzielę od mniej więcej 6.00 rano do ok. 14.30. Po części przygotowany jest na użytek turystów — sklepy w tych okolicach przez cały tydzień na okrągło reklamują się jako „pchli targ” — ale jest tu też sporo autentycznych greckich (a obecnie […]

Współczesnym teatrem greckim zainteresować się mogą niemal wyłącznie osoby biegle władające językiem greckim. Tak jak w przypadku muzyki, zapoznać się z nim można przede wszystkim w sezonie zimowym; latem działają jedynie teatrzyki satyryczne i rewie, całkowicie niezrozumiałe dla kogoś z zewnątrz. Znacznie więcej przyjemności dostarczają tradycyjne greckie widowiska taneczne. W kinach filmy wyświetlane są w […]

Przez lata swego istnienia letni Festiwal Ateński rozrósł się tak bardzo, że obecnie obejmuje już niemal wszystkie dziedziny sztuki: przede wszystkim antyczny teatr grecki (spektakle — we współczesnej grece — wystawiane są w teatrze Heroda Attyka na południowych stokach Akropolu), ale również taniec klasyczny i nowo­czesny, muzykę klasyczną, jazz, tradycyjną grecką muzykę ludową, a nawet […]

Najważniejsze informacje o greckiej muzyce tradycyjnej i ludowej zamieszczono w Kontekstach na końcu przewodnika. W Atenach, w licznych klubach i boites różne style często współistnieją ze sobą lub też pojawiają się na przemian co kilka wieczorów. Na ogół imprezy tego typu zaczynają się nader późno — przed 22.30 właściwie nie ma po co przychodzić — […]

Tradycyjna grecka muzyka — rembetika i dimotika — bywa często najbardziej oszałamiającą rozrywką wieczoru. Aby jej zakosztować, trzeba jednak zjawić się w zimie, ponieważ od ok. 15 maja do końca października większość klubów i boites jest zamkniętych, zaś muzycy wyruszają w tym czasie na tournee po prowincji i wyspach. To, co pozostaje czynne latem, jest […]