Autor: Patryk Niko

Na Plakę warto wybrać się zamkniętą dla samochodów Odos Kidathineon, która rozpoczyna się w pobliżu kościoła angielskiego i rosyjskiego przy Odos Filellinon, na południe od Sintagmy. Uliczka schodzi łagodnie w dół obok Muzeum Sztuki Popularnej, przez zielony skwer z jedną z nielicznych, ocalałych zabytkowych kafejek na rogu, i dalej, przez zapchany kawiarniami Platia Plaka do […]

Plaka, ze swymi alejami i schodami zbudowanymi według planów tureckich, to dzielnica idealna na spacery w ciągu dnia. Oprócz licznych zabytków z czasów rzymskich i osobliwych, nader interesujących muzeów, oferuje egzotyczne wspo­mnienia przeszłości, kłócące się z betonową rzeczywistością metropolii. Wielką zaletą dzielnicy jest też niemal całkowite zamknięcie jej dla ruchu kołowego (z wyjątkiem kilku głównych […]

Wejście przy Ermou 148 (El); czynne wt.-nd. 8.30-15.00; wstęp 400 dr. Keramikos (Kerameikos), gdzie znajdował się główny cmentarz starożytnych Aten, po wizycie na Akropolu jawi się jako prawdziwa oaza spokoju. Turystów przychodzi tu niewielu, zaś uroku dodają mu jeszcze lilie wodne w kanale Eridanos, prze­pływającym ze wschodu na zachód. Przy wejściu widać podwójną linię Długich […]

Wejście południowe przez Areopag, wejście północne przy Adrianou, (E2); czynne wt.-nd. 8.30-15.00; wstęp 800 dr. Na Agorze (rynku) koncentrowało się życie miejskie starożytnych Aten. O miejsce walczyli tu ze sobą przedstawiciele administracji publicznej, handlarze i politycy, czego efektem był totalny chaos. Według Eubolusa, poety z IV wieku, „w Atenach wszystko sprzedaje się w jednym miejscu: […]

Wejścia powyżej teatru Heroda Attyka i od strony Leoforos Dionissiou Areopagi­tou. Czynne codz. 8.30-14.30; wstęp 400 dr. Na południowym zboczu Akropolu dominuje rzymski Odeon Heroda Attyka (II w. n.e.), w którym po renowacji odbywają się współcześnie spektakle muzyczne i teatralne w ramach festiwalu letniego (zob. str. 101). Odeon otwierany jest jednakże tylko w czasie przedstawień; […]

Większość turystów zwiedzających Akropol opuszcza go tą samą drogą, którą przyszli — od północy, od strony dzielnicy Plaka. Żegnając się ze wzgórzem Akropolu, warto obejrzeć je sobie na koniec od strony zachodniej, gdzie wznoszą się wzgórza Aeropag, Pnyks i Filopappou, z których każde odgrywało ważną rolę w czasach starożytnych.                                                                                      , . Ciekawie wygląda też stok […]

W Muzeum Akropolu, wzniesionym poniżej głównych zabytków, znajdują się wszystkie przedmioty przeniesione ze wzgórza od 1834r. (z wyjątkiem kilku rzeźb z brązu wystawionych w Narodowym Muzeum Archeologicznym). W ostatnich latach zbiory znacznie się powiększyły, coraz więcej dzieł sztuki chroni się bowiem przed bezpośrednim wpływem zanieczyszczeń. W pierwszych salach po lewej od westybulu oglądać można fragmenty […]

Na północ od Partenonu, za fundamentami Starej Świątyni Ateny stoi Erechtejon, ostatnie ukończone wielkie dzieło Peryklesa. Zbudowano go na miejscu dawnej świątyni, która z kolei sama powstała na ruinach dawnego pałacu mykeńskiego. To tutaj, w symbolicznym pojednaniu, czczono równocześnie Atenę i poprzedniego patrona miasta, Posejdona-Erechteusza. W miejscu tym, według mitologii, oboje spierali się o prawo […]

Od strony Propylejów Akropol zdominowany jest dziś przez Partenon, wzniesiony w najwyższym miejscu na wzgórzu. W czasach antycznych widać stąd było jedynie fronton budowli resztę zasłaniały rzeźby i inne budynki. Centralnym punktem był dziesięciometrowy posąg z brązu przedstawiający Atenę Promachos („Przewodzącą w walce”), przeniesiony za czasów Bizancjum do Konstantynopola i tam zniszczony w 1204 r. […]

Budowę prostej i eleganckiej Świątyni Ateny Nike rozpoczęto dość późno (niewy­kluczone, że powodem tego był konflikt o południowe skrzydło Propylejów). Świątynia stoi na platformie nad urwiskiem wychodzącym na port w Pireusie i Zatokę Sarońską. Według Pauzaniasza to właśnie stąd król Egeusz rzucił się w przepaść ujrzawszy powracające z Krety okręty swego syna Tezeusza. Tezeusz popłynął […]